10 mars 2014

«Ferrparajsa»

Pa pikë pezmi vdes qysh nesër,
po fundja fatit pse t’ia prish?
Pushtoma shpirtin, verë e vjetër,
më lidh me pranga perëndish.

Shkëlqen parajsa përmatanë,
s’ka ferr e terr e tmerr pa fre,
se nga të gjithë që shkuan e vanë
asnjë s’u kthye prapë mbi dhe.

Por çfarë mërzie e përzishme
rrafshirë e botës n’amëshim!
Pa pabesi të befasishme,
pa një përplasje, një tundim.

M’u ndiz në deje zjarr i parë,
me prush e afsh më përkëdhel.
Një mijë demonë ta heqin zvarrë,
i zmbraps ky dufi yt rebel!

Me yjet flet kur pret vetëm
në ferrparajsa gjithësish.
Plugoma shpirtin, verë e vjetër,
të thyej pranga perëndish.

Xhevahir SPAHIU

«Ma jeunesse fout l'camp»