Moj Zambak e moj shafrane
Ti më dehe të papirë
Me tufan e me farmirë
Moj kurbatkë katarroshe
Moj sahroshe kokëboshe
Më përpjek qoshe më qoshe
Me zinxhir po më zvarrnis
Më shastis e më besdis
Më kërdis, më çakërdis
Ti ma syrgjynose gjumin
Ti më mbylle në budrumin
Ti më nxive në zullumin
Bashkë s’rrojmë dot
Ndahemi pra sot
Nuk ujdis dot ti me mua
Si për çift, për burr’ e grua
Unë hesht, ti po bërtet
Unë fle, ti po gërret
Unë ha, ti ramazan
Unë s’pi, ti zbras kazan
Unë rend, ti po çalon
Unë ngel, ti fluturon
Unë prush e ti dëborë
Unë drras’ e ti këmborë
Unë hi e ti vullkane
Unë mi e ti kapllane
Unë i ri, ti shkon më pleqtë
Unë plak, ti lot me djemtë
Çporru, prapa diellit
Ku s’hyn drit’e qiellit
S’piqemi gjëkund
Dasma mori fund!
Në më do, më ngushullo
Po s’më do, mos më mundo
Prema kokën dhe çliromë
Dhe në varr të zi mbulomë
Se kur ngjitem, kam një hall
Nuk shqitem, jam tutkall
Ndihmë, pra, për Zot
Puthm’ e vramë sot
Tani qan, u mallëngjeve
More vesh që u gënjeve
Tani zemrën ma gëzove
Se e shoh që u pendove
Tani dukesh si qëmoti
Kur më kape siç tha Zoti
Kokën time brigje-brigje
Ti moj flag’e ëmbël, digje!
Tok pra mbetemi
Sa të tretemi
Fan S. NOLI
Nuk ka komente:
Posto një koment