Ti asnjëherë s'e kupton çfarë humb
Lodron si një mace në hapësirën
E gjelbër të syve të tu
Dhe unë i fyer i poshtëruar
Të përgjoj pas hijes sime
Bëhet vonë, sa vonë nga ndarja
Unë mbi prush thyej shkarpa
Si idiot i fryj hirit
Ndizu zjarr
Dhe hedh aty lule, shami, vjersha
Rrobat e çdo gjë që kam
E ngel një lakuriq i varfër, zhveshur
Që zjarri dot më s'e ngroh.
Ti asnjëherë s'e kupton çfarë humb
Lodron si një gjethe në lulishtet pa anë
Të syve të tu
Por unë dua të të dua
Me çdo kusht
»«
Not once do you realise what you are losing
You frolic like a cat in the green space
Of your eyes
While insulted and belittled
I spy on you from behind my shadow
It is by now late, how late since the parting
I break twigs on the embers
And blow on the ashes like an idiot:
Light up, fire!
And I throw in there flowers, handkerchiefs, verses,
Clothes and all I have
Only to remain a miserably naked man
Whom fire can no longer warm
Not once do you realise what you are losing
You frolic like a leaf on the vast flower-beds
Of your eyes
But I love to love you
At any cost
Ervin HATIBI
Nuk ka komente:
Posto një koment