si të ta them të shkretën vojtje që ndjej në zemër ças për ças
atë durim të paduruar të zemërimeve pa gas
tashi zë cel një vrer në buzë, tashi zë ndrin një vaj në sy,
edhe të dhemb më keq se mua, edhe më dhemb më keq se ty
kjo këng' e fellë e heshtjes sate vështrim i derdhur gjithë përdhe
stolitë e hireve të tua ndaj më vështron si nuse e re
dhe kaq mijë dashurira, kaq mall që s'kuvendohet dot
ma mbushin plot të mjerën zemër, vetëm me gas, vetëm me lot
e pata pyetur vetëvehten, me t'ju përgjigjur vetvetiu
pse kaq zi, ti motra ime, pse kaq vrerë un' i ziu
nuk paske qenë vrerë i zi, po qenke vetëm dashuri
qenke një dritë fshehtësie plot bukuri! plot bukuri!
dhe më pëlqen, ah, zemërimi, ndaj vjen e shkon e qesh e qaj
ndaj rri mendohem duke pyetur a mos ke faj? a mos kam faj?
dhe ja! më fal çfardo mërie! dhe ja! të fal çfardo mëri!
dhe më mbush prap plot me dritë, plot me të shtrenjtën DASHURI
Lasgush PORADECI
Nuk ka komente:
Posto një koment