Del hëna lëmsh si ar
Lart bregut porsi korë,
Me rrezet rreth kurorë;
Çel buzët, qesh si zanë
Me kryet gjith' mënjanë
Dhe faqet plot me zjarr!
Heth dritën nëpër gjeth
Gjith hargje edhe shigjeta,
Derth ngjyra faqezbeta,
Lot, tundet si fantomë
E syëmbël hyn në dhomë.
Bën qarke murit rreth.
—Haj, hënë, m'u afro,
Kur shtratit jam i shtrirë,
Si vashë zemërmirë;
Mi ballët puthmë nxehtë
Dhe mallin tem të shkretë
Prej shpirtit ma largo!
ASDREN
Nuk ka komente:
Posto një koment