E mbi mure kam shkuar;
Jam ngjitur kodrave plot pamje
Botën kam parë e poshtë kam vrapuar;
Rrugën për në shtëpi kam marrë,
Dhe ja, gjith' ka mbaruar.
Gjethet janë tharë e kanë rënë,
Veç disave që lisi do të shtrëngojë,
T'i endë një nga një
E të gërvishten e zvarriten t'i lëshojë
Përmbi dëborën e ngrirë trokë,
Kur të tjerët gjumi t'i zaptojë .
Dhe gjethet e thata mblidhen qetësisht,
Jo më të fryra tej-tëhu;
E fundmit lule-ylli shkoi,
Vyshket hamameli përmbi dru;
Zemra ende theron të kërkojë,
Por këmbët pyesin: «ku»?
Ah, kur zemrës së njeriut
Iu duk më pak se një tradhëti
Të shkojë me valën e jetës,
Arsyes t'i dorëzohet me bukuri,
Të përulet dhe të pranojë
Se merr fund një stinë a një dashuri?
Robert FROST
Nuk ka komente:
Posto një koment