06 mars 2007

«Orvatja e përnatshme»

Rri shtrirë,

prej pritjes sfilitur,
prej ditës rraskapitur.
prej natës drobitur,

me sy të pulitur,
me mendjen tronditur.
me buzët shkolitur
(diç duan të thonë pëshpëritur),

kjo zemër e kalitur
kërkon t'i vish e s'vjen fanitur,
ndaj mbetet e venitur,
me ndjenjë të goditur.

Ma le prehjen tej vërvitur,
ndaj, ndonëse i kapitur,
sytë do mbeten përpëlitur,
sonte s'kanë për t'u kopsitur.

Nuk ka komente: