Të të përqas me një ditë në verë?
Ti je mot më i bukur e i dlirë:
Se gonxhet në maj i shkund ndonjë erë
Dhe verën koha shpejt e lë të lirë;
Me raste syri i qiellit nxeh shumë
Dhe shpesh çehren e florinjtë ia zbeh diç
Se çdo bukuri e rrëmben një lumë
Prej fatit a prej natyrës bëhet hiç.
Por verën ti do ta kesh përjetë pas
Dhe bukurinë tënde do ta shpëtosh;
As hija e vdekjes ty s'ka për t'u qas
Me dritë përjetësie do të rrosh.
Sa rron njeriu a sa shikon një sy
Aq rron ky varg të japë jetë për ty.
Uilljam SHEKSPIR
Nuk ka komente:
Posto një koment